Rozmowy bardów

Phellem

Dukaj to najlepsze co zaoferowała mi polska fantastyka, przynajmniej na razie. Czytając "Króla Bólu" przypomniał mi się Lem. Jestem pełen uznania.

Młodzik

Niestety Dukaj za bardzo skupia się na kreowaniu światów, eksperymentach językowych i Idei. Nie starcza mu pary na bohaterów i fabułę.
Jak dla mnie, jego najlepszym tekstem był "Król Bólu i pasikonik", dokładnie tego brakowało mi w sf - biologii do kwadratu. Gdy na spotkaniu powiedziałem mu o tym, to polecił mi zbiór opowiadań i powieść Paolo Paolo Bacigalupi'ego (u nas wydane w jednym tomie). No niestety "Nakręcaną dziewczyną się zawiodłem" - tutaj z kolei za dużo było bohaterów i fabuły w stosunku do nauki.
Najbardziej wyważoną pod każdym względem powieścią jaką czytałem były "Wieki Światła", ale to już new weird.

Nemesis

Achaja to książka w której cała armia kobiet jeździ konno w skórzanych mini bez majtek a bohaterka wykonuje salto w tył w kajdanach. Mam ochotę Renal dać ci bana za głupotę. Serio.

Młodzik

Bez przegięć, Nem, bo ja zaraz zacznę się rozpływać nad walorami "Zmierzchu" Razz

.

Renal · Gość

Ale ma zarąbiste podłoże filozoficzne. Ta kosmologia jest rozwalająca i to, że potrafił zainteresować postaciami, które kapią zajebistością to tylko plus. Achaja była naprawdę nadzwyczaj silna i mogła się rozpędzić do tego stopnia żeby zrobić salto. To jest naprawdę realistyczna książka. Tyle, że szermierze natchnieni łączyli w sobie umiejętności walki i umysłu. Przypomina trochę wschód... Tutaj oni się rżną, ginie wiele najlepszych bohaterów i to jest realistyczne. Nie odmówisz Achajce realizmu. Jest to jedna z najlepszych książka fantasy/ssf pod tym względem.

Młodzik

Ech, nie mogę się wypowiedzieć a szkoda. Najwyżej jak kiedyś przeczytam.

Szlaczek

Renal... Wiesz co, zrobię Ci specjalny młotek. Polegać to będzie na tym, że kupię zwykły młotek i dopiszę na nim farbą "młotek na głupotę Sisia". Masz się nim puknąć za każdym razem jak postanowisz na siłę wyszukiwać argumenty za czymś co lubisz zamiast zastanowić się czy rzeczywiście niesie to ze sobą rzeczoną wartość. Naprawdę, zaczynasz brzmieć jak nakręcona katarynka która argument "bo tak" ubiera w pseudoładne słówka.
A Achaję mi opowiadano i ostatnim co bym wyróżnił, jest realizm, ale to być może (choć szczerze wątpię) kwestia nastawienia osoby, która mi to opowiadała.

Nemesis

Renal, ty nawet nie wiesz co to jest Dukaj. Za tępy jesteś żeby to ogarnąć.

"Kłótnie czytelnicze wybuchają również wtedy, gdy autor – powołując się na fantastyczność – opisuje sceny sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem. Kopalnią takowych jest „Achaja”, której tytułowa bohaterka robi salta w kajdanach na nogach, jeździ konno w skórzanej minispódniczce bez majtek czy przenosi przez kładkę osła wraz z ładunkiem. Fani na zarzuty odpowiadają wyniośle, że to „taka estetyka” i „celowe przerysowanie”. Nie-fani… cóż, nie-fani najczęściej kończą lekturę już przy scenie z saltami.
Jeżeli cała powieść napisana jest w komiksowo przerysowanej estetyce, to pół biedy: ci, którym taka idea nie odpowiada, po prostu nie będą czytać. Gorzej, jeśli autor pragnie zachować pełen realizm, ale zdarzają mu się błędy na skutek niedostatecznej wiedzy. "

[link widoczny dla zalogowanych]

Gabriel

Owned

Młodzik

A zaraz, zaraz, ja już wiem czemu one jeżdżą w miniówach i bez majtek. Podczas jazdy ocierają sobie narządy rodne, w tym łechtaczki. Nie ma to jak wielokrotny orgazm podczas wielogodzinnej jazdy Very Happy

!

Gabriel

... Sam siebie ownisz... Rozumiem, można to potraktować jako żart, ale mam nadzieję, że sam nie wierzysz w to co piszesz...

Młodzik

Wiesz, to jedyne logiczne wytłumaczenie tak debilnego zachowania bohaterek. Ja rozumiem, że wojowniczka w skórzanej (czy tam płóciennej) mini i bez majtek jest sexy, ale bez przesady by tak cały czas paradowała Razz

.

Renal · Gość

Ja się tam nie skupiałem na tym, że były bez majtek. Szczerze mówiąc nie zauważyłem. Lecz i tak uznaje, że tam jest głębia filozoficzna, ale nie będę spoilował tym którzy nie przeczytali.

Nemesis

Starłyby sobie waginy do kości. Imo to tylko fetysze niezaspokojonego starego dziada Ziemiańskiego.

Młodzik

A odnośnie samego artykułu - mam podobnie jak autorka. Tyle że ja jestem szczególnie uczulony na kwestie biologiczne. Jeśli widzę tabuny mieszańców gatunkowych to dostaję piany na ustach Very Happy

.

Szlaczek

Arya

Hm, hm, hm. Powiem tak, jak czytałam Achaje to podobała mi się niesamowicie za postacie, za historię, za oryginalne podejście pomieszane z epickością high fantasy. Za cudną alegorię historycznych wydarzeń Europy i świata, pomieszanie starożytnego Rzymu z średniowieczem i za finał będący kulminacją absolutnie tego wszystkiego, Nie mówiąc już o tym, że było zabawne.

Prawdę mówiąc, tych rażących błędów się nie zauważa, przynajmniej ja na nie nie zwróciłam uwagi.

Ale coby nie zostać zjedzoną Very Happy

Nie jest to książka na poziomie Dukaja, Lema i innych dość niestrawnych autorów kiedy szuka się po prostu dobrej opowieści, a nie aż nadto intelektualnego przerostu formy nad treścią xD Jest to książka dobra, ale w znaczeniu dobrej, POWIEŚCI, fantasy. i do jasnej ciasnej, nie cierpię kiedy ktoś wyraża się na podstawie pojedynczych fragmentów i cytatów o książce której nei czytał xD

Szlaczek

I to jest dobre podejście! Bez jakiegoś irracjonalnego nabożnego uwielbienia wynikającego z przekonania o uniwersalności swojego gustu.

Nemesis

Yy ta lista nie zależy od gustów tylko od wartości literackiej utworów.

Młodzik

Uch, no jeśli zakładamy że w drodze demokratycznego głosowania z gustów członków redakcji wyłania się obiektywna lista Wink

.