Rozmowy bardów

Szlaczek

Poza tym, jest gorzej napisany niż księga (szkoda, że Nem dostrzega kunszt słowa w wyrażeniach, których nie rozumie), więc nie będzie rozczarowania PLO po przezytaniu KJD, jeśli zaczniesz od PLO.

Nemesis

;// Nie wiem o co ci chodzi Szlaczku, ale to zaczyna być męczące.

Nemesis

Dzisiaj rano przeżyłam coś niezwykłego. Zazwyczaj mamy tak, że lubimy kończyć książkę bardziej niż czytać. Satysfakcja jest większa niż przyjemność, więc liczymy ile jeszcze stron do końca, przeglądamy rozdziały. Ja czytam teraz książkę, którą muszę siłą sobie dozować, żeby nie połknąć jej całej na raz, a ilekroć do niej usiądę nie mogę się od niej oderwać. Kiedy jej główny bohater powiedział "i tak za długo opowiadam już uniwersytecie" usłyszałam swoje jęknięcie "nie", bo tak naprawdę te dwa tomy po 800 stron w których opowiadał o swoim dzieciństwie i uniwersytecie wydały mi się niewystarczające. Chciałam żeby opowiadał o uniwersytecie bez końca, a potem o wszystkim innym, choćby w 30 tomach po 800 stron bo, do diabła, opowiada tak dobrze, że zaczynam rozumieć sens istnienia literatury. Ta książka jest bezczelna, niewymuszona, naturalna, swobodna, nie nadęta i nie nazbyt lekka, po prostu tak diabelsko dobra, że po skończeniu, w oczekiwaniu na kolejne tomy będę musiała ją przeczytać od nowa, a potem jeszcze raz. Mam tak tylko z trzema tytułami, więc "Imię wiatru" i dalsze tomy "Sagi o królobójcy" uważam za efekt konszachtów z szatanem i czarnej magii.

Ravi

Oj, tak, potwierdzam. Ja osobiście pamiętając jak niesamowicie wciągające było "Imię wiatru", korzystając z tego, że połowę zapomniałem, boję się sięgnąć po "Strach mędrca" dopóki nie wyjdzie cała saga. Nadal pamiętam jak "Imię" przeczytałem całe w Empiku, bo nie miałem kasy, żeby kupić, ani internetu, żeby ściągnąć ebooka.

I absolutnie nie polecam nikomu tego czytać, dopóki nie wyjdzie całość. Naprawdę, to jest nie do wytrzymania, kiedy ta książka się kończy i nie ma kontynuacji.

Btw. Nem, być może dlatego ja czytam tak mało. Jeśli dla mnie samo czytanie książki jest mniej przyjemne niż jej skończenie, jeśli zaczynam liczyć strony do końca, to ją odkładam i biorę się za coś innego. Lubię mieć przyjemność z podróży, a nie z osiągnięcia celu, tym bardziej, jeśli nieznanego.

Nemesis

Jak już wyjdzie całość to mam zamiar przeczytać to wszystko od nowa, serio. Nigdy nie czytam książki dwa razy, ale ta daje mi taką rozkosz jak picie miodu pitnego lub jedzenie waty cukrowej. Nie do znudzenia. I kupię wszystkie części, to postanowione. A tymczasem uraczę się dwoma tomami strachu mędrca. To jakieś 1300 stron, ale modlę się by starczyło chociaż na tydzień. Dzisiaj musiałam siłą się wstrzymywać by nie skończyć pierwszego tomu. Jeszcze tylko 20% i możliwe, że nie wytrzymam i zjem to przez noc ;c. To jak mieć w domu kinder maxi king lub zupki chińskie ;c Chciałbyś na potem ale zjadasz z chwilą w której uświadomisz sobie, że możesz ;3.